Health Innovation School

Patient Experience Tour: Op bezoek bij Elisabeth

Op bezoek bij Elisabeth, een vrouw met kracht die op basis van eigen ervaring en het trainen van honden weet wat van belang is voor een goede behandelrelatie.

Door: Lilo Crasborn, deelnemer aan de Health Innovation School

In een niet alledaagse setting (hondentrainingscentrum) ontving Elisabeth ons om ons deelgenoot te maken van haar levenslessen als patiënt en als hondentrainster.
Wij maakten kennis met haar honden Maikel en Balou, 2 lieve honden. Door het opbouwen van vertrouwen en het bieden van veiligheid kon er een waardevolle band tussen haar en de honden ontstaan. Luisteren en kijken, het verdiepen in wat je hond nodig heeft, respect voor de grenzen die de hond aangeeft zijn ingrediënten die evenzeer tellen voor een goede relatie tussen arts en patiënt.

Wij luisterden naar haar verhaal als patiënt.

Elisabeth was kind aan huis in een kinderziekenhuis. Een nierziekte, en een speciale vorm van diabetes maakten haar tot patiënt op zeer jonge leeftijd. Transplantaties en dialyses volgend naast het leren omgaan met een chronische ziekte.Een grote schok was voor Elisabeth de overstap van kinderziekenhuis naar ziekenhuis voor volwassenen. De vertrouwdheid en veiligheid die ze ervoer in het kinderziekenhuis verdween toen ze in het ziekenhuis voor volwassenen kwam.

In het kinderziekenhuis werd ze in alle facetten “klaargestoomd” om zelf met haar ziekte om te kunnen gaan. Vanuit een veilige situatie (een eigen arts, er werd naar je geluisterd, mogen leren over je eigen ziekte) ontstond de basis om zelfvertrouwen op te bouwen. Zelfvertrouwen dat kon ontstaat omdat je de ruimte krijgt om je eigen vragen te mogen stellen, om gerustgesteld te worden dat je het zelf weer kunt nadat je lichaam het niet meer doet.

In het ziekenhuis voor volwassenen voelde ze zich als een vreemde (Elisabeth werd ineens mevrouw Schaik, een zaalarts in plaats van een eigen arts, geen vragen om te horen wat zij al wist en zelf wilde vertellen)

Wij luisteraars zagen deze middag geen patiënt. Wij zagen een krachtige Elisabeth die door haar ervaringen als patiënt en als hondentrainer met hulp van haar honden duidelijk maakte wat de basis is voor een goede behandelrelatie: VERTROUWEN en VEILIGHEID, en dat dit ontstaat als je begint bij de ander.

Leave A Reply

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Op bezoek bij Elisabeth, een vrouw met kracht die op basis van eigen ervaring en het trainen van honden weet wat van belang is voor een goede behandelrelatie.

Door: Lilo Crasborn, deelnemer aan de Health Innovation School

In een niet alledaagse setting (hondentrainingscentrum) ontving Elisabeth ons om ons deelgenoot te maken van haar levenslessen als patiënt en als hondentrainster.
Wij maakten kennis met haar honden Maikel en Balou, 2 lieve honden. Door het opbouwen van vertrouwen en het bieden van veiligheid kon er een waardevolle band tussen haar en de honden ontstaan. Luisteren en kijken, het verdiepen in wat je hond nodig heeft, respect voor de grenzen die de hond aangeeft zijn ingrediënten die evenzeer tellen voor een goede relatie tussen arts en patiënt.

Wij luisterden naar haar verhaal als patiënt.

Elisabeth was kind aan huis in een kinderziekenhuis. Een nierziekte, en een speciale vorm van diabetes maakten haar tot patiënt op zeer jonge leeftijd. Transplantaties en dialyses volgend naast het leren omgaan met een chronische ziekte.Een grote schok was voor Elisabeth de overstap van kinderziekenhuis naar ziekenhuis voor volwassenen. De vertrouwdheid en veiligheid die ze ervoer in het kinderziekenhuis verdween toen ze in het ziekenhuis voor volwassenen kwam.

In het kinderziekenhuis werd ze in alle facetten “klaargestoomd” om zelf met haar ziekte om te kunnen gaan. Vanuit een veilige situatie (een eigen arts, er werd naar je geluisterd, mogen leren over je eigen ziekte) ontstond de basis om zelfvertrouwen op te bouwen. Zelfvertrouwen dat kon ontstaat omdat je de ruimte krijgt om je eigen vragen te mogen stellen, om gerustgesteld te worden dat je het zelf weer kunt nadat je lichaam het niet meer doet.

In het ziekenhuis voor volwassenen voelde ze zich als een vreemde (Elisabeth werd ineens mevrouw Schaik, een zaalarts in plaats van een eigen arts, geen vragen om te horen wat zij al wist en zelf wilde vertellen)

Wij luisteraars zagen deze middag geen patiënt. Wij zagen een krachtige Elisabeth die door haar ervaringen als patiënt en als hondentrainer met hulp van haar honden duidelijk maakte wat de basis is voor een goede behandelrelatie: VERTROUWEN en VEILIGHEID, en dat dit ontstaat als je begint bij de ander.

Leave A Reply

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *